ခႏၶာကိုယ္တြင္း႐ိွ ကလီစာမ်ားအား ျဖတ္ေတာက္ခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမႈ၊
အ႐ိုးအေၾကာမ်ား အပိုင္းပိုင္း ႐ိုက္ခ်ိဳးခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမ...ႈ၊
ႏွလံုးသားအား ဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညႇစ္သကဲ့သို႔ ခံစားမႈ၊
အသက္႐ွဴလမ္းေၾကာင္း အား ဖိညႇစ္ပိတ္စို႔ျခင္းခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမႈ၊
အေသြးအသားမ်ား ေဖာက္ထုတ္စုတ္ယူ ခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမႈ
စသည့္ အနိဠာ႐ံုခံစားမႈမ်ားသည္ ခႏၶာကိုယ္မွ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရသည္။
ဤသည္ကား ကိုယ္ခႏၶာ (ကာယကံ) ခံစားမႈမ်ားတည္း။ အသံနက္ႀကီးျဖင့္ စိမ္းစိမ္းဝါးဝါး ေအာ္လိုက္သံ၊ အေမကယ္ပါ … အေဖကယ္ပါ ဟူ၍ ညည္းညဴ ေအာ္ဟစ္သံ၊ က်ိတ္မႏိုင္၊ ခဲမႏိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္ေအာ္လိုက္သည့္အသံမ်ား၊ အထိတ္တလန္႔ လွ်ပ္တစ္ျပက္ ေအာ္ ဟစ္လိုက္သံ၊ ေျခာက္ျခားဖြယ္ထြက္ေပၚလာေသာ အံႀကိတ္သံ၊ ေျဖညႇင္းစြာေလသံေပ်ာ့ျဖင့္ ညည္းတြား လိုက္သံ ......စသည့္ ႏႈတ္ဝဇီမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ခံစားမႈမ်ားသည္ ဝဇီတည္းဟူေသာ မိမိ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကား ႏႈတ္ခမ္းပါးစပ္မွ (ဝဇီကံ) ခံစားမႈမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ လူတို႔၏ စိတ္အလ်င္တို႔သည္ ကာယကံ၊ ဝဇီကံတို႔အေပၚတြင္ အမွီသဟဲျပဳသည္။ စိတ္ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္မွ လႈပ္႐ွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သလို စိတ္ေၾကာင့္ပင္ ဝဇီကံျဖစ္ေသာ ႏႈတ္မွေျပာစကားမ်ား ထြက္ေပၚ လာသည္။ ထိုကဲ့သို႔ပင္ ကာယတည္းဟူေသာ ခႏၶာကိုယ္၏ ျဖစ္ပ်က္ခံစားမႈတို႔ေၾကာင့္ ဝဇီတည္းဟူေသာ ႏႈတ္မွလည္း အသံမ်ိဳးစံု ထြက္ေပၚလာခဲ့ရသည္။ ဤသည္ကား စိတ္(မေနာကံ)၏ ခံစားမႈမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ က်န္းမာေနစဥ္အခ်ိန္ကာလမ်ား၌ စိတ္ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္မွ လႈပ္႐ွားျခင္း၊ ႏႈတ္ ခမ္းမ်ား၊ ပါးစပ္မ်ားမွေျပာဆိုျခင္း အမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္တတ္ၾကသည္။ ေဝဒနာခံစားေနရေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ သည့္ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕ယြင္းၿပီး ေသအံ့ဆဲဆဲျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ခႏၶာကိုယ္၏ ခံစားမႈအသီးသီးတို႔ အေပၚမႈတည္၍ နာက်င္မႈ ခံစားရမႈမ်ားအေပၚ ဝဇီ(ႏႈတ္)မွ ညည္းညဴးေအာ္ဟစ္ ညည္းတြားသံမ်ား ျဖစ္ေပၚ လာခဲ့ရသည္။ ထိုအခါ မေနာတည္းဟူေသာ စိတ္အလ်င္တို႔သည္ မိမိတို႔၏သံေယာဇဥ္မ်ား၊ ကိေလသာ တဏွာမ်ား၊ ပစၥည္းဥစၥာမ်ား၊ သား-သမီး-ေျမး-ျမစ္မ်ား၊ ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြမ်ား၊ တိုက္တာအိုးအိမ္မ်ား၊ ေ႐ႊေငြ လက္ဝတ္ရတနာမ်ားႏွင့္ မိမိတို႔စြဲလမ္း တပ္မက္ခဲ့မႈမ်ားအေပၚ ေတာင္းတမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ **ထို ကဲ့သို႔ ေသအံ့ဆဲဆဲလူတို႔တြင္ ထိုသံေယာဇဥ္ အမွ်င္အတန္းမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါက ဘဝကူးေကာင္းမည္ မဟုတ္ေခ်။ မည္မွ်ပင္လူ႔ေလာကေကာင္းက်ိဳးကို လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ေစကာမူ ဘဝကူးခါနီး အခ်ိန္စကၠန္႔ ေလးအတြင္း အကုသိုလ္ကိစၥရပ္ျဖစ္ေစ၊ သံေယာဇဥ္ အမွ်င္အတန္းေလး တစ္ခုျဖစ္ေစ သမုဒယသစၥာ ေပၚ ေပါက္လာပါက ဘဝကူးေျပာင္းမႈသည္ ေ႐ွာေ႐ွာ႐ွဴ႐ွဴ ျဖစ္မည္မဟုတ္။ ဤအခ်ိန္အပိုင္းအျခားေလးသည္ အလြန္အေရးႀကီးလွေပသည္။ ** **မည္သူ႔ကိုမွ် ဒုကၡမေပးခဲ့ေသာ အရက္သမားတစ္ဦးသည္ ဘဝကူးေျပာင္းခါ နီး အခ်ိန္ေလးတြင္ သရဏဂံုေၾကာင့္ တည္ခြင့္ရခဲ့သည့္အတြက္ နတ္ျပည္သို႔ေရာက္႐ိွခဲ့ေၾကာင္း ဘုရား ေဟာထဲတြင္ ပါ႐ိွခဲ့သည္။** ထိုကဲ့သို႔ ဘဝကူးေကာင္းရန္အတြက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားအား စဥ္ဆက္မျပတ္ လုပ္ေဆာင္ေနပါမွ ထိုေကာင္းမႈအ႐ိွန္ေၾကာင့္ ဘဝကူးေကာင္းဖို႔ လြယ္ကူ မည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ အကုသိုလ္ကိစၥမ်ားႏွင့္ က်င္လည္ေနမည္ဆိုပါက အေသလွမည္မဟုတ္၊ ဘဝကူး ေကာင္းမည္မဟုတ္ေခ်။ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈ၊ စိုးရိမ္မႈ၊ နာက်င္မႈ၊ ေၾကကြဲမႈ စသည့္ ခံစားမႈမ်ိဳးစံုတို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္ ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ ႀကိဳးစားေဖးမလိုစိတ္ ျဖစ္ေပၚလာသည္။ လူ႔ဘဝသက္တမ္း၏ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလး အတြင္း ေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ ဆင္းရဲေသာမိသားစုဝင္မ်ားသာ ယခုကဲ့သို႔ သံေယာဇဥ္အမွ်င္တန္းျခင္းမ်ဳိးကို ခံစားရသည္မဟုတ္။ ခ်မ္းသာေသာ အသိုင္းအဝိုင္းက ပို၍သာ သံေယာဇဥ္အမွ်င္တန္းမႈမ်ိဳး ျဖစ္ေပၚေစ သည္။ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ မဟုတ္ပါလား။ “ဘာမွမလိုခ်င္ရင္ … ဘာမွ ေၾကာက္စရာမ႐ိွဘူး” ဟူ ေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ဇနီး ေ႐ႊဇီးကြက္၏ ဖခင္ေျပာစကားကား မွန္ကန္လွေပသည္။ စဥ္ဆက္မျပတ္ ကုသိုလ္ေရးမ်ား လုပ္ကိုင္ေနကာမွ ေသခါနီးတြင္ ဘဝကူးေကာင္းရန္ အမွတ္သညာ ရ႐ိွမည္ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ အက်ိဳးတရားခံစားရမည္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ယခုကဲ့သို႔ ဆုတ္ကပ္ႀကီး ထဲ ေရာက္႐ိွေနစဥ္ လူသားအမ်ားစုတို႔သည္ ဘဝရပ္တည္ေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွားမႈမ်ားေၾကာင့္ ထိုအကုသိုလ္ေဇာမ်ား ကပ္တြယ္ညိႇေနမႈတို႔ေၾကာင့္ ဘဝကူးေကာင္းရန္ ခက္ခဲလွေတာ့သည္။ ထိုသို႔ေသာ ဘဝကူးခါနီး စိတ္ပိုင္း၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခံစားခ်က္မ်ားအား ကၽြန္ေတာ္တို႔ လ်စ္လ်ဴ႐ႈ ထား၍မရေတာ့ေခ်။ ထိုသူတို႔အားသြားေရာက္၍ ေဆးသြင္းေပးျခင္း၊ အားေပးစကား ေျပာၾကားျခင္းတို႔ႏွင့္ မလံုေလာက္။ ေ႐ွာင္လြဲ၍မရသည့္အရာျဖစ္ေသာ ေသခ်င္းတရားသည္ တစ္ေန႔ေန႔၊ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္၊ တစ္ေန ရာတြင္ ႀကံဳေတြ႔ရမည္။ ထိုအခါ ေသအံ့ဆဲဆဲ၊ ေသအံ့မူးမူး၊ ေသလုေမ်ာပါး ေဝဒနာခံစားေနရေသာ လူမ်ားကို ေတြ႔႐ိွရေသာအခါ ဘယ္လိုမ်ား လုပ္ေပးရမလဲဆိုသည့္ အေတြးမ်ိဳးေတြးမိသည္။ (တစ္ခ်ိန္က ေရာဂါေဝဒနာ ခံစားေနရေသာ လူမမာတစ္ဦးမွ ေငြလွဴဒါန္းမႈျပဳလုပ္လိုေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားခဲ့၍ သြား ေရာက္အလွဴခံခဲ့ၿပီး သာဓု … သာဓု … သာဓု ေခၚဆိုႏိုင္ခဲ့ေသာျဖစ္ရပ္တြင္ ထိုလူနာသည္ ေနာက္ပိုင္း က်န္းမာသန္စြမ္းလာၿပီး ႏွစ္႐ွည္ေနထိုင္သြားႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ဘူးသည္။ ေနာက္တစ္ဦးမွာ လည္း မဆံုးခင္စပ္ၾကား လွဴဒါန္းမႈျပဳလိုေသာဆႏၵေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အား အေၾကာင္းၾကားခဲ့၍ ထိုလူနာ ႐ိွရာ ေနအိမ္သို႔သြားေရာက္ခဲ့ရာ ကားလမ္းပိတ္ဆို႔မႈမ်ားေၾကာင့္ အတန္ငယ္ ေနာက္က်သြားခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ လူနာ၏ အိမ္သို႔ဝင္ေရာက္သည္ႏွင့္ မိသားစုမ်ား၏ မ်က္လံုးမ်ားသည္ ေၾကကြဲမ်က္ရည္စမ်ားႏွင့္ ဆီးႀကိဳၾကသည္။ လွဴဒါန္းမည့္လူနာထံသို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔အား ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ရာ လူနာသည္ လက္ထဲ တြင္ လွဴဒါန္းမည့္ေငြအား က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ရင္း အသက္ကားမ႐ိွေတာ့ေခ်။ ထိုျဖစ္ရပ္အား ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ လူမႈေရးသက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ရင္နာဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။) ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)အေနျဖင့္ ေသဆံုးသြားေသာ ဆင္းရဲခ်မ္း သာ၊ လူမ်ိဳးဘာသာမေ႐ြးတို႔အတြက္ (အခမဲ့) သၿဂႋဟ္ေပး႐ံုျဖင့္ တာဝန္ေက်ပြန္ၿပီဟု သတ္မွတ္၍မရေခ်။ ဘဝကူးေျပာင္းခါနီး ေသဆံုးအံ့ဆဲဆဲ လူသားမ်ားအတြက္ ဘဝကူးေကာင္းရန္ တာဝန္ကိုပါ ထမ္းေဆာင္ ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဝဒနာခံစားေနရေသာ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့ေနၾကေသာ ကာယကံ႐ွင္ တို႔၏ ဆႏၵအေလွ်ာက္ျဖစ္ေစ၊ မိသားစုဝင္တို႔၏ ဆႏၵအေလွ်ာက္ျဖစ္ေစ၊ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္တို႔၏ ေမတၱာပို႔သသံ၊ သရဏဂံု ေဆာက္တည္မႈေပးေသာ တရားသံ၊ မေသခင္စိတ္ခ်ရေသာ တရားထူးတို႔အား လုိလားေတာင္းတခဲ့ပါလွ်င္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)အေနျဖင့္ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္တို႔အားပင့္ ေလွ်ာက္ကာ ကာယကံ႐ွင္႐ိွရာ ေဆး႐ံု (သို႔) ေနအိမ္မ်ားသို႔ လိုက္လံပို႔ေဆာင္ေပးေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ေတာ္ႀကီးတစ္ရပ္အား လုပ္ေဆာင္ေပးရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရပါေတာ့သည္။ ဘဝကူးမည့္သူမ်ားအတြက္ ဘဝ ကူးေကာင္းရန္ လမ္းစတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါး လက္ကိုင္ျပဳ၍ စတင္လမ္းေဖာက္ ေပးခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္႐ိွ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ားသည္လည္း ဤေကာင္းမႈေတာ္ ႀကီးအား လုပ္ေဆာင္ၾကရန္ ဝန္ေလးမည္မဟုတ္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသခါနီးေသာသူတို႔အတြက္ ရဲရဲႀကီး ေသရဲၿပီး အရာအားလံုးအား သံေယာဇဥ္ျဖတ္ႏိုင္ ၾကကာ အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ႀကီး အ႐ွင္ဇနကာဘိဝံသ ေဟာၾကားထားသကဲ့သို႔ “ေသခါနီးေလ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေလ” ဟူေသာ စကားရပ္အတိုင္း ဘဝ ဘဝတို႔သည္ ကူးေျပာင္းျခင္း လွပေစေတာ့မည့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတာ္ႀကီးတစ္ရပ္အား ၂ဝ၁၃ ဇူလိုင္ (၁၉) ရက္ (အာဇာနည္ေန႔) မွစတင္၍ ေပးဆပ္ ေတာ့မည္ျဖစ္ပါသည္။
ဤသည္ကား ကိုယ္ခႏၶာ (ကာယကံ) ခံစားမႈမ်ားတည္း။ အသံနက္ႀကီးျဖင့္ စိမ္းစိမ္းဝါးဝါး ေအာ္လိုက္သံ၊ အေမကယ္ပါ … အေဖကယ္ပါ ဟူ၍ ညည္းညဴ ေအာ္ဟစ္သံ၊ က်ိတ္မႏိုင္၊ ခဲမႏိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္ေအာ္လိုက္သည့္အသံမ်ား၊ အထိတ္တလန္႔ လွ်ပ္တစ္ျပက္ ေအာ္ ဟစ္လိုက္သံ၊ ေျခာက္ျခားဖြယ္ထြက္ေပၚလာေသာ အံႀကိတ္သံ၊ ေျဖညႇင္းစြာေလသံေပ်ာ့ျဖင့္ ညည္းတြား လိုက္သံ ......စသည့္ ႏႈတ္ဝဇီမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ခံစားမႈမ်ားသည္ ဝဇီတည္းဟူေသာ မိမိ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကား ႏႈတ္ခမ္းပါးစပ္မွ (ဝဇီကံ) ခံစားမႈမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ လူတို႔၏ စိတ္အလ်င္တို႔သည္ ကာယကံ၊ ဝဇီကံတို႔အေပၚတြင္ အမွီသဟဲျပဳသည္။ စိတ္ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္မွ လႈပ္႐ွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သလို စိတ္ေၾကာင့္ပင္ ဝဇီကံျဖစ္ေသာ ႏႈတ္မွေျပာစကားမ်ား ထြက္ေပၚ လာသည္။ ထိုကဲ့သို႔ပင္ ကာယတည္းဟူေသာ ခႏၶာကိုယ္၏ ျဖစ္ပ်က္ခံစားမႈတို႔ေၾကာင့္ ဝဇီတည္းဟူေသာ ႏႈတ္မွလည္း အသံမ်ိဳးစံု ထြက္ေပၚလာခဲ့ရသည္။ ဤသည္ကား စိတ္(မေနာကံ)၏ ခံစားမႈမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ က်န္းမာေနစဥ္အခ်ိန္ကာလမ်ား၌ စိတ္ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္မွ လႈပ္႐ွားျခင္း၊ ႏႈတ္ ခမ္းမ်ား၊ ပါးစပ္မ်ားမွေျပာဆိုျခင္း အမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္တတ္ၾကသည္။ ေဝဒနာခံစားေနရေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ သည့္ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕ယြင္းၿပီး ေသအံ့ဆဲဆဲျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ခႏၶာကိုယ္၏ ခံစားမႈအသီးသီးတို႔ အေပၚမႈတည္၍ နာက်င္မႈ ခံစားရမႈမ်ားအေပၚ ဝဇီ(ႏႈတ္)မွ ညည္းညဴးေအာ္ဟစ္ ညည္းတြားသံမ်ား ျဖစ္ေပၚ လာခဲ့ရသည္။ ထိုအခါ မေနာတည္းဟူေသာ စိတ္အလ်င္တို႔သည္ မိမိတို႔၏သံေယာဇဥ္မ်ား၊ ကိေလသာ တဏွာမ်ား၊ ပစၥည္းဥစၥာမ်ား၊ သား-သမီး-ေျမး-ျမစ္မ်ား၊ ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြမ်ား၊ တိုက္တာအိုးအိမ္မ်ား၊ ေ႐ႊေငြ လက္ဝတ္ရတနာမ်ားႏွင့္ မိမိတို႔စြဲလမ္း တပ္မက္ခဲ့မႈမ်ားအေပၚ ေတာင္းတမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ **ထို ကဲ့သို႔ ေသအံ့ဆဲဆဲလူတို႔တြင္ ထိုသံေယာဇဥ္ အမွ်င္အတန္းမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါက ဘဝကူးေကာင္းမည္ မဟုတ္ေခ်။ မည္မွ်ပင္လူ႔ေလာကေကာင္းက်ိဳးကို လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ေစကာမူ ဘဝကူးခါနီး အခ်ိန္စကၠန္႔ ေလးအတြင္း အကုသိုလ္ကိစၥရပ္ျဖစ္ေစ၊ သံေယာဇဥ္ အမွ်င္အတန္းေလး တစ္ခုျဖစ္ေစ သမုဒယသစၥာ ေပၚ ေပါက္လာပါက ဘဝကူးေျပာင္းမႈသည္ ေ႐ွာေ႐ွာ႐ွဴ႐ွဴ ျဖစ္မည္မဟုတ္။ ဤအခ်ိန္အပိုင္းအျခားေလးသည္ အလြန္အေရးႀကီးလွေပသည္။ ** **မည္သူ႔ကိုမွ် ဒုကၡမေပးခဲ့ေသာ အရက္သမားတစ္ဦးသည္ ဘဝကူးေျပာင္းခါ နီး အခ်ိန္ေလးတြင္ သရဏဂံုေၾကာင့္ တည္ခြင့္ရခဲ့သည့္အတြက္ နတ္ျပည္သို႔ေရာက္႐ိွခဲ့ေၾကာင္း ဘုရား ေဟာထဲတြင္ ပါ႐ိွခဲ့သည္။** ထိုကဲ့သို႔ ဘဝကူးေကာင္းရန္အတြက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားအား စဥ္ဆက္မျပတ္ လုပ္ေဆာင္ေနပါမွ ထိုေကာင္းမႈအ႐ိွန္ေၾကာင့္ ဘဝကူးေကာင္းဖို႔ လြယ္ကူ မည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ အကုသိုလ္ကိစၥမ်ားႏွင့္ က်င္လည္ေနမည္ဆိုပါက အေသလွမည္မဟုတ္၊ ဘဝကူး ေကာင္းမည္မဟုတ္ေခ်။ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈ၊ စိုးရိမ္မႈ၊ နာက်င္မႈ၊ ေၾကကြဲမႈ စသည့္ ခံစားမႈမ်ိဳးစံုတို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္ ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ ႀကိဳးစားေဖးမလိုစိတ္ ျဖစ္ေပၚလာသည္။ လူ႔ဘဝသက္တမ္း၏ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလး အတြင္း ေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ ဆင္းရဲေသာမိသားစုဝင္မ်ားသာ ယခုကဲ့သို႔ သံေယာဇဥ္အမွ်င္တန္းျခင္းမ်ဳိးကို ခံစားရသည္မဟုတ္။ ခ်မ္းသာေသာ အသိုင္းအဝိုင္းက ပို၍သာ သံေယာဇဥ္အမွ်င္တန္းမႈမ်ိဳး ျဖစ္ေပၚေစ သည္။ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ မဟုတ္ပါလား။ “ဘာမွမလိုခ်င္ရင္ … ဘာမွ ေၾကာက္စရာမ႐ိွဘူး” ဟူ ေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ဇနီး ေ႐ႊဇီးကြက္၏ ဖခင္ေျပာစကားကား မွန္ကန္လွေပသည္။ စဥ္ဆက္မျပတ္ ကုသိုလ္ေရးမ်ား လုပ္ကိုင္ေနကာမွ ေသခါနီးတြင္ ဘဝကူးေကာင္းရန္ အမွတ္သညာ ရ႐ိွမည္ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ အက်ိဳးတရားခံစားရမည္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ယခုကဲ့သို႔ ဆုတ္ကပ္ႀကီး ထဲ ေရာက္႐ိွေနစဥ္ လူသားအမ်ားစုတို႔သည္ ဘဝရပ္တည္ေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွားမႈမ်ားေၾကာင့္ ထိုအကုသိုလ္ေဇာမ်ား ကပ္တြယ္ညိႇေနမႈတို႔ေၾကာင့္ ဘဝကူးေကာင္းရန္ ခက္ခဲလွေတာ့သည္။ ထိုသို႔ေသာ ဘဝကူးခါနီး စိတ္ပိုင္း၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခံစားခ်က္မ်ားအား ကၽြန္ေတာ္တို႔ လ်စ္လ်ဴ႐ႈ ထား၍မရေတာ့ေခ်။ ထိုသူတို႔အားသြားေရာက္၍ ေဆးသြင္းေပးျခင္း၊ အားေပးစကား ေျပာၾကားျခင္းတို႔ႏွင့္ မလံုေလာက္။ ေ႐ွာင္လြဲ၍မရသည့္အရာျဖစ္ေသာ ေသခ်င္းတရားသည္ တစ္ေန႔ေန႔၊ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္၊ တစ္ေန ရာတြင္ ႀကံဳေတြ႔ရမည္။ ထိုအခါ ေသအံ့ဆဲဆဲ၊ ေသအံ့မူးမူး၊ ေသလုေမ်ာပါး ေဝဒနာခံစားေနရေသာ လူမ်ားကို ေတြ႔႐ိွရေသာအခါ ဘယ္လိုမ်ား လုပ္ေပးရမလဲဆိုသည့္ အေတြးမ်ိဳးေတြးမိသည္။ (တစ္ခ်ိန္က ေရာဂါေဝဒနာ ခံစားေနရေသာ လူမမာတစ္ဦးမွ ေငြလွဴဒါန္းမႈျပဳလုပ္လိုေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားခဲ့၍ သြား ေရာက္အလွဴခံခဲ့ၿပီး သာဓု … သာဓု … သာဓု ေခၚဆိုႏိုင္ခဲ့ေသာျဖစ္ရပ္တြင္ ထိုလူနာသည္ ေနာက္ပိုင္း က်န္းမာသန္စြမ္းလာၿပီး ႏွစ္႐ွည္ေနထိုင္သြားႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ဘူးသည္။ ေနာက္တစ္ဦးမွာ လည္း မဆံုးခင္စပ္ၾကား လွဴဒါန္းမႈျပဳလိုေသာဆႏၵေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အား အေၾကာင္းၾကားခဲ့၍ ထိုလူနာ ႐ိွရာ ေနအိမ္သို႔သြားေရာက္ခဲ့ရာ ကားလမ္းပိတ္ဆို႔မႈမ်ားေၾကာင့္ အတန္ငယ္ ေနာက္က်သြားခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ လူနာ၏ အိမ္သို႔ဝင္ေရာက္သည္ႏွင့္ မိသားစုမ်ား၏ မ်က္လံုးမ်ားသည္ ေၾကကြဲမ်က္ရည္စမ်ားႏွင့္ ဆီးႀကိဳၾကသည္။ လွဴဒါန္းမည့္လူနာထံသို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔အား ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ရာ လူနာသည္ လက္ထဲ တြင္ လွဴဒါန္းမည့္ေငြအား က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ရင္း အသက္ကားမ႐ိွေတာ့ေခ်။ ထိုျဖစ္ရပ္အား ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ လူမႈေရးသက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ရင္နာဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။) ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)အေနျဖင့္ ေသဆံုးသြားေသာ ဆင္းရဲခ်မ္း သာ၊ လူမ်ိဳးဘာသာမေ႐ြးတို႔အတြက္ (အခမဲ့) သၿဂႋဟ္ေပး႐ံုျဖင့္ တာဝန္ေက်ပြန္ၿပီဟု သတ္မွတ္၍မရေခ်။ ဘဝကူးေျပာင္းခါနီး ေသဆံုးအံ့ဆဲဆဲ လူသားမ်ားအတြက္ ဘဝကူးေကာင္းရန္ တာဝန္ကိုပါ ထမ္းေဆာင္ ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဝဒနာခံစားေနရေသာ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့ေနၾကေသာ ကာယကံ႐ွင္ တို႔၏ ဆႏၵအေလွ်ာက္ျဖစ္ေစ၊ မိသားစုဝင္တို႔၏ ဆႏၵအေလွ်ာက္ျဖစ္ေစ၊ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္တို႔၏ ေမတၱာပို႔သသံ၊ သရဏဂံု ေဆာက္တည္မႈေပးေသာ တရားသံ၊ မေသခင္စိတ္ခ်ရေသာ တရားထူးတို႔အား လုိလားေတာင္းတခဲ့ပါလွ်င္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)အေနျဖင့္ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္တို႔အားပင့္ ေလွ်ာက္ကာ ကာယကံ႐ွင္႐ိွရာ ေဆး႐ံု (သို႔) ေနအိမ္မ်ားသို႔ လိုက္လံပို႔ေဆာင္ေပးေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ေတာ္ႀကီးတစ္ရပ္အား လုပ္ေဆာင္ေပးရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရပါေတာ့သည္။ ဘဝကူးမည့္သူမ်ားအတြက္ ဘဝ ကူးေကာင္းရန္ လမ္းစတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါး လက္ကိုင္ျပဳ၍ စတင္လမ္းေဖာက္ ေပးခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္႐ိွ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ားသည္လည္း ဤေကာင္းမႈေတာ္ ႀကီးအား လုပ္ေဆာင္ၾကရန္ ဝန္ေလးမည္မဟုတ္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသခါနီးေသာသူတို႔အတြက္ ရဲရဲႀကီး ေသရဲၿပီး အရာအားလံုးအား သံေယာဇဥ္ျဖတ္ႏိုင္ ၾကကာ အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ႀကီး အ႐ွင္ဇနကာဘိဝံသ ေဟာၾကားထားသကဲ့သို႔ “ေသခါနီးေလ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေလ” ဟူေသာ စကားရပ္အတိုင္း ဘဝ ဘဝတို႔သည္ ကူးေျပာင္းျခင္း လွပေစေတာ့မည့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတာ္ႀကီးတစ္ရပ္အား ၂ဝ၁၃ ဇူလိုင္ (၁၉) ရက္ (အာဇာနည္ေန႔) မွစတင္၍ ေပးဆပ္ ေတာ့မည္ျဖစ္ပါသည္။
ေက်ာ္သူ
No comments:
Post a Comment